Wanneer ben je gek?

Wanneer ben je gek? Ik vind dit een intrigerende vraag. Laten we het eens hebben over financiele malversaties en de verschillende manieren hoe daar mee omgegaan word.Een kleine krabbelaar die een formulier verkeerd invult krijgt gigantische problemen.In de hogere regionen zijn er dan opeens allerlei beschermingsmechanismen, is er een netwerk wat de boel toedekt. Dit soort scheve verhoudingen heb je ook wanneer het gaat om ‘waanzin’. In de voormalige Sovjet Unie werd de psychiatrie op een schandalige manier misbruikt.Politieke dissidenten werden er van beschuldigd ‘gek’ te zijn.Dit ging dan vooral om mensenrechtenactivisten en voorstanders van democratisering,mensen met een religieuze overtuiging, nationalisten, mensen die de Sovjet Unie wouden ontvluchten, en mensen die op de één of andere manier ongehoorzaam waren aan het regime.Een schurk als Stalin werd echter als ‘normaal’ gezien.Met alle desastreuze gevolgen van dien.Overigens is het nog schandaliger dat er allerlei randfiguren in Nederland in de Koude Oorlog deze man verdedigd hebben.Maar dat terzijde.

Iemand met psychopathische trekken kan op een bepaalde manier ver komen, omdat hij geen moeite heeft met harde beslissingen.Iemand kan daardoor op veel vlakken goed meedraaien.Het gebrek aan empathie kan problematisch zijn in de relaties die zo’n figuur onderhoud.Toch zal dit niet meteen opvallen door trucjes of slimmigheden.Dit zijn mensen die misschien niet meteen ‘gek’ overkomen, maar wel anders in elkaar zitten dan de gemiddelde mens.Een autist kan heel onhandig overkomen in het sociale verkeer, maar kan van goede wil zijn.Het gedrag is echter zo afwijkend(al verschilt het nogal per autist) , dat sommige mensen iemand liever uit de weg gaan. Rationele en ‘gezonde’ mensen kunnen ook gek gedrag gaan vertonen in bepaalde situaties.Irrationeel zijn, een blinde vlek ergens voor hebben.Wat ‘gek’ is, en wat dat niet is, is soms tamelijk arbitrair.

Een psychiatrisch probleem kan sterk ontwrichtend werken.De reactie van de omgeving kan dingen in feite nog erger maken.Vooroordelen, verkeerde aannames.Waar mensen vaak aan voorbijgaan is dat psychische ziekten onderling erg verschillen.Iemand die depressief is, of een dwangstoornis heeft, zal voor zijn omgeving niet gevaarlijk zijn.Dit geld ook voor veel andere diagnoses.Twee personen met dezelfde diagnose kunnen totaal verschillende persoonlijkheden hebben.Ook ergerlijk is dat mensen, vaak eerder uit onwetendheid dan uit kwaadaardigheid, allerlei instellingen op éen hoop gooien.Vaak is er protest van omwonenden als er een kliniek in de omgeving komt.Ik heb opzich best begrip voor mensen die niet weten wat er op hun afkomt. Ook zullen er zorgen zijn over de waarde van hun huizen.Maar niet elke instelling behandeld mensen die strafbare feiten gepleegd hebben.Dit is vooral het domein van de forensische psychiatrie.Niet iedereen die word opgenomen heeft een strafbaar feit gepleegd.Niet iedereen die ooit is opgenomen is een potentiële Michael Panhuis.

Ik heb zelf een paar opnames meegemaakt.Dit gebeurde in een periode dat ik heel onstabiel was en er veel met mij gebeurd is.Ik ben nu wat stabieler, ook al heb ik nog mijn problemen.Maar, hoe je het ook went of keert, je bent een tijd uit de maatschappij waardoor je een verschrikkelijk groot gat op je cv hebt.Ik vind persoonlijk dat in een beschaafd en vrij land je kwetsbare verleden geen hindernis zou moeten zijn voor een sterke toekomst.