Laatst las ik iets over Polen en Hongarije, en de geringe bereidheid die er in die landen zou zijn om islamitische immigranten op te nemen. Dan gaat het natuurlijk ook met name over de huidige immigratiegolf waar Europa sinds 2015 mee te maken heeft. In wat meer linkse kringen komt dan al snel het verwijt van ‘islamofobie’ om de hoek kijken. Op dat moment realiseerde ik mij dat ze in Centraal en Oost-Europa een hele andere geschiedenis hebben met de islam. Delen van Hongarije hebben tot het Ottomaanse Rijk behoord, evenals het grootste deel van de Balkan. Polen heeft oorlogen gevoerd met het Ottomaanse Rijk, en ook in Wenen zijn ze niet onbekend met de Ottomanen. De meeste moslims in Centraal en Oost-Europa zijn moslims die daar al eeuwen wonen, of altijd al gewoond hebben. De Bosniakken en een groot gedeelte van de Albanezen zijn met de komst van de Ottomanen overgegaan op de islam. De Tartaren in Polen en Wit-Rusland wonen al eeuwen in deze contreien. Al zijn er na de val van de Sovjet Unie wel immigranten naar Polen verhuisd, waarvan een deel islamitisch is.
In West-Europa komen de moslims grotendeels uit voormalige koloniën (Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, in mindere mate Nederland) , of zijn ze er als gastarbeiders of vluchtelingen gekomen (bijvoorbeeld in de Benelux en Duitsland). Ik vraag me af of dat ook niet voor een ander perspectief zorgt. West-Afrikanen en Noord-Afrikanen in Frankrijk kunnen hele legitieme grieven hebben wat betreft het koloniale verleden. Pakistani’s en mensen met roots in India en Bangladesh kunnen dat hebben tegenover het Verenigd Koninkrijk. In Nederland vormen de islamitische Molukkers, de islamitische Hindoestanen , Javanen en andere groepen in feite een minderheid in de Nederlandse moslimgemeenschap. De Marokkanen komen uit een voormalige Franse kolonie en het Ottomaanse Rijk was zelf expansief.
Wat overzeese gebieden betreft blijft de balans in Oost-Europa beperkt tot de Koerse koloniën in Tobago en Gambia(die het niet eens een decennium volhielden), en het ooit Russische Alaska. Rusland heeft echter veel islamitische gebieden overheerst. In de 18e en 19e eeuw zijn grote delen van Centraal-Azië, de Kaukasus, en de Krim aan het Russische Rijk ‘toegevoegd’. De gebieden in de Kaukasus werden afgesnoept van Perzië. De Georgiërs, Ossetiers en Armeniërs zijn natuurlijk christen, maar de volkeren uit Tsjetjenie en Dagestan zijn soennitische moslims, terwijl de Azeri’s sjiieten zijn. De Krim-Tartaren zijn natuurlijk ook soennieten.
Vanwaar deze opsomming zul je denken? Nou, dat zit zo. Ik denk dat de geschiedenis vaak bepaalt hoe we naar de toekomst kijken. Het is het enige wat we kennen ; het is ons referentiekader. Al is dat soms relatief; niemand heeft het meer over de Franse Tijd in Nederland, hoewel we er wel veel aan te danken hebben. Maar zonder de Franse Tijd had Nederland er toch anders uit gezien. Landen als Servië en Griekenland hebben in zijn geheel tot het Ottomaanse Rijk gehoord. Bij de Grieks-Turkse verhoudingen speelt natuurlijk ook het Cyprus-dispuut. Ook mag niet onvermeld blijven dat er een genocide is geweest op Pontische Grieken(naast die op de Arameeërs en Armeniërs) en dat er in de jaren 50 een anti Griekse pogrom is geweest in Turkije. In deze gevallen zijn het christelijke volkeren die over heerst zijn door moslims. Ik kan me voorstellen dat dat voor een ander perspectief zorgt. De situatie voor christenen in het Midden Oosten(minderheden die hun geloof al beleden voor de opkomst van de islam en niks met kolonialisme te maken hebben) is op dit moment zacht gezegd precair. Hoe vaak mensen het ook hebben over islamofobie in het Westen; dat verbleekt bij de christofobie in het Midden Oosten. In het Westen worden er geen aanslagen gepleegd op moskeeen, zoals dat in het Midden Oosten wel op kerken gebeurd. Ik zou zelf ook geen aanslagen op moskeeën in het Westen willen, maar ik zou ook willen dat de aanslagen op de kerken in het Midden Oosten erkent worden voor wat ze zijn: bloedige onderdrukking.
Deaimabeleautodidact 