Lyrische poezie

Ik schrijf graag lyrische poezie,

maar eigenlijk kan ik dat niet.

Meestal schrijf ik een absurde woordenbrij

Want de lyriek, die past niet echt bij mij

Ik probeer het, zit te duwen en te persen

wat ik ook probeer, het blijven lichte verzen

Is het iets uit mijn jeugd, of een sociaal defect?

Ach, lichte verzen zijn niet minder oprecht

Al mijden sommigen bewust het lichte vers

Misschien heeft de lyriek toch meer cachet